In deze tijd van bezuinigen moeten ook de natuurbeschermingorganisaties eraan geloven. Naar mijn mening wordt de natuur echter onevenredig hard getroffen door deze besparingen. Het artikel dat ik ga bespreken beschrijft de geplande bezuinigingen en de gevolgen hiervan voor de natuur in ons land. Lees en huiver....
Natuur in de Media
In het Brabants Dagblad van 17 september viel mijn oog op de volgende krantenkop: "Bezuinigingen: angst voor uitsterven diersoorten en eentonige natuur". Volgens dit artikel moet de natuur in Nederland het de komende jaren doen met bijna 75 procent (!) minder geld van de overheid. De voornaamste conclusie die uit de begrotingsstukken over natuur naar voren komt, is dat iedereen verantwoordelijk is voor de natuur, maar het Rijk zelf zo min mogelijk. Een woordvoerder van Natuurmonumenten stelt dat Bleker alles doet in het belang van "de bv Nederland" en dat het beheer van natuurgebieden door de bezuinigingen en voortdurende onzekerheid ernstig in gevaar komt. Natuurorganisaties weten nog steeds niet waar ze aan toe zijn. Eén ding weten ze wel: veel geld zullen ze niet krijgen. Volgens Jaap Dirkmaat van Stichting Das en Boom worden alle bedragen gehalveerd en over een paar jaar wordt alles op nul gezet. "Provincies moeten dan zelf maar uitzoeken hoe het verder moet. Het kabinet wil zoveel mogelijk anderen opdringen om het werk op te knappen", aldus Dirkmaat. Als gevolg van de bezuinigingen en het geplande beheer, zullen natuurgebieden kleiner en minder gevarieerd worden en diersoorten zoals de otter zullen uitsterven.
Denk hier maar eens over na...
Soorten in Beeld
Vandaag bespreken we het grootste zoogdier dat hier in de Loonse Drunense Duinen te vinden is: de ree (Capreolus capreolus). Tijdens een wandeling tegen het einde van de middag of vroeg in de ochtend zijn jullie er vast wel eens eentje tegengekomen. Zo niet, dan kun je ervan uitgaan dat je er wel een keertje heel dichtbij bent geweest en dat de ree jou aan het bekijken was. Zoals je hieronder kunt zien, komen ze namelijk in bijna heel het land voor. Vaak in grote getalen.
Bron: zoogdiervereniging
Een ree heeft een schouderhoogte van 69-75 centimeter en zijn lengte van kop tot romp ligt tussen de 95 en 135 centimeter. Ongeveer de afmetingen van een grote herdershond. Het gewicht ligt tussen de 15 en 30 kilo.
Een reebokZe komen voor in parklandschappen: bebost gebied afgewisseld met akkers en weilanden en hebben een voorkeur voor loofbossen. De grootste kans om ze te zien is in de schemering. Dit is namelijk het tijdstip waarop ze naar voedsel zoeken. Ze doen dit vooral aan bosranden, op open plekken of in wei -en akkerland. Overdag rusten en herkauwen ze in de dekking van het bos of in hoog gras.
In het voorjaar en in de zomer leven ze solitair, in de winter in zogenaamde "sprongen" (groepjes van geiten, bokken en jonge dieren). Vroeg in het voorjaar verlaten de bokken de sprongen, worden vechtlustig en bakenen een territorium af dat ze verdedigen tegen andere bokken om te kunnen paren met één of meer geiten. De omvang van zo'n territorium is variabel maar kan enige honderden hectaren beslaan. In oktober of november wordt het gewei afgeworpen en worden ze weer verdraagzamer. De opbouw van een nieuw gewei duurt ongeveer 17 weken.
De bronsttijd vindt plaats in juli en augustus en na een draagtijd van ongeveer 40 weken worden de kalfjes geboren.
Natuurlijk DoeHetZelven
Reeën krijg je natuurlijk niet zomaar in de tuin. Daarom geef ik hier alleen een aantal tips om de kans dat je tijdens een wandeling een ree tegenkomt te vergroten. Zoals gezegd, is de kans om een ree te zien het grootst in de schemering op plaatsen waar bosranden grenzen aan grasland of kruidenvegetaties. Let ook goed op sporen. Zo heb je bijvoorbeeld "veegboompjes" waaraan bokken hun gewei hebben staan afkrabben. Deze boompjes zijn meestal dun en hebben aan één zijde gerafelde beschadigingen aan de schors op 30-50 centimeter hoogte. Verder kun je letten op hoefadrukken. Deze zijn goed te herkennen, tot 4,5 centimeter lang en 3 centimeter breed. De keutels zijn zwart of donkergroen, ellipsvormig en tot 1,5 centimeter lang. Ook zijn de zogenaamde "legers" vaak goed te zien. Dit zijn ovale, 40x60 centimeter grote, in de bosbodem uitgeschraapte slaapplaatsen. Tot slot kun je ze herkennen aan het geluid dat ze uitstoten: luide, korte en schorre blafjes of schreeuwen met langere tussenpozen herhaald.
En nog een tip: als je ooit een jong kalfje vind, neem het nooit mee! De moeder staat waarschijnlijk op een afstandje te kijken hoe je haar kindje meeneemt. De kalfjes worden altijd alleen gelaten. De moeder komt alleen om het te zogen.
Ecologe in spé
Eindelijk is het dan zover: ik heb een echte baan! Het is dan wel een oproepcontract waardoor het kan zijn dat ze me over een paar weken niet meer nodig hebben, maar toch, het is een begin! Ik mag me nu een veld -en projectmedewerker noemen bij een ecologisch adviesbureau. Heb nu mijn eerste week achter de rug en tot nu toe bevalt het erg goed. Momenteel houd ik me bezig met het vangen van muizen en spitsmuizen en het uitvoeren van vleermuisinventarisaties. De muizen vang ik met vallen, noteer de soort en laat ze vervolgens weer vrij. Het doel is om erachter te komen welke soorten er allemaal voorkomen in dat gebied. Voor de vleermuisinventarisaties rijd ik half Nederland door om 's avonds bewapend met een batdetector na te gaan of en waar er zich vleermuizen bevinden, zodat daar rekening mee gehouden kan worden tijdens het slopen of bouwen van gebouwen. Laten we hopen dat het balletje nu blijft rollen!
Natuurlijk Afvragen
Jullie raden het al: ik zou graag willen dat jullie eens nadenken over de plannen van staatssecretaris Bleker en alle bezuinigingen op natuurbescherming. Ben je van mening dat het allemaal wel wat minder mag met die aandacht voor natuur en dat het geld beter besteed kan worden aan de zorg en de economie? Of vind je, net zoals ik, dat natuur wel heel hard getroffen wordt door de bezuinigingen? Ik ben benieuwd!
Tot de volgende keer!
Vivian
Geen opmerkingen:
Een reactie posten