woensdag 25 januari 2012

"Mooi Nederland", nieuwe bewoners, de levendbarende hagedis en een zoektocht naar vleermuizen

Beste allemaal,

Er is nog hoop: de PvdA, D66 en GroenLinks sloegen de handen ineen en bedachten een alternatief voor de nieuwe Natuurwet van Bleker, getiteld "Mooi Nederland". De partijen vinden dat de crisis geen reden is om af te breken wat in de afgelopen 20 jaar op het gebied van natuur is opgebouwd. De alternatieve wet maakt niet meteen mogelijk wat natuurorganisaties en andere belanghebbenden willen, maar zorgt er wel voor dat gebieden en soorten beschermd blijven en de samenhang hiertussen behouden blijft. Op deze manier wordt hopelijk voorkomen dat er onomkeerbare stappen genomen worden.
De wet moet deze zomer klaar zijn. Laten we voor de natuur in Nederland en voor onszelf duimen dat hij aangenomen wordt!  

Natuur in de Media
Nog meer goed nieuws! In 2011 hebben vier nieuwe dassenfamilies hun intrek genomen in burchten in onder andere de Loonse en Drunense Duinen. Volgens de Dassenwerkgroep Brabant telt Midden-Brabant hierdoor naar schatting 90 dassen. Eind 2010 waren dit er 83. Helaas hebben we ook een aantal dassen verloren door het verkeer: in 2011 zijn 9 dassen doodgereden. Sinds 1999, het jaar waarin de eerste dassen in onze regio uitgezet zijn, zijn er 54 gedood in het verkeer. Om deze reden pleit de Dassenwerkgroep ervoor om meer wegen te voorzien van rasters en tunnels. Een voorbeeld hiervan zijn de rasters en tunnels langs de N261 tussen Loon op Zand en Tilburg.
De Dassenwerkgroep heeft afgelopen jaar 36 dassenburchten geteld, waarvan er 28 het hele jaar door bewoond waren. In minstens 11 burchten werden jongen geboren. De nieuwe families vestigden zich op Huis ter Heide, Plantloon en in Cromvoirt. Eén familie verhuisde van de gemeente Heusden naar de gemeete Waalwijk. Hiermee heeft Waalwijk zijn eerste bewoonde dassenburcht. Onder de ontdekkingen van de Dassenwerkgroep bevonden zich ook een paar recordbrekende burchten: één van de gevonden burchten heeft 45 ingangen en een andere heeft een oppervlakte van maar liefst 1600 vierkante meter! 
De verwachting is dat de dassen zich meer over Midden-Brabant gaan verspreiden, waarbij ze zich vooral richten op het gebied ten westen van de N261, de omgeving van het Hengstven, Plantloon, de Margriet bij Nieuwkuijk/Giersbergen en het Brokkenbroek bij Helvoirt.
Ik zou graag eens een cameraval bij een van de tunnels onder de N261 zetten! Kijken of ik mooie plaatjes van de huidige en nieuwe bewoners kan schieten!

Natuurmo(nu)ment
Nu vind ik mijn baan zowieso leuk, maar op sommige dagen weet ik het zeker: ik heb de allerleukste baan in Nederland! Zo ook vorige week woensdag. Ieder jaar voert het NWC een bunkerinspectie uit om na te gaan welke soorten en welke aantallen vleermuizen in deze bunkers overwinteren. De bunkers maken deel uit van de Hollandse Waterlinie, zijn afgesloten voor publiek en speciaal ingericht voor vleermuizen.
Gehuld in warme kleding en gewapend met een zaklamp gingen we op pad. Auto op de dijk tussen de schapen parkeren en via de polder op weg naar de bunkers. Een heel jaar lang komt er niemand in de bunkers, dus het is echt een verrassing wat je gaat aantreffen. Eén ding wist je echter wel zeker: het zou er zowieso stoffig zijn en vol met spinnenwebben zitten. We hebben 13 vleermuizen gevonden die zich verstopt hadden in kleine kieren en gaten in het plafond en in de muren. Daarom was het meestal goed zoeken, ze zijn kleiner dan je denkt! Hieronder een foto van een Watervleermuis (boven) en van een Grootoorvleermuis (onder).


















Nadat we de bunkers gecontroleerd hadden, zijn we nog op zoek gegaan naar een beverburcht. Dit omdat we overal sporen van een zeer actieve bever zagen. En ja hoor, nadat we een tijdje de sporen gevolg waren, kwamen we uit bij een mooie grote burcht. Netjes aangestampt met modder en compleet met looppad en poot- en staartafdrukken. Wat wil je als natuurliefhebber nog meer na zo'n dag?

Soorten in Beeld
Een ander dier dat je met geluk in de Loonse en Drunense Duinen, op Huis ter Heide of in de Oisterwijkse bossen en vennen kunt tegenkomen is de Levendbarende hagedis (Zootoca vivipara). Zoals je op onderstaand kaartje kunt zien, is de soort in onze provincie namelijk goed vertegenwoordigd.

  levendbarendehagedisBron: ravon.nl

Dit komt mede doordat deze soort qua leefgebied een voorkeur heeft voor onder andere duinen, open bossen en heidegebieden: habitattypen die in Brabant relatief veel voorkomen. Een belangrijke voorwaarde voor het leefgebied is dat er voldoende open plekken aanwezig zijn waar de hagedis kan liggen zonnen.
De Levendbarende hagedis kan maximaal 18 centimeter lang worden, heeft een lange staart, korte poten, een dikke nek en een korte, stompe kop. De kleur van de huid is koperbruin tot bruingrijs met op iedere zij twee lichte strepen in de lengte. Mannetjes zijn vaak wat groter dan vrouwtjes en hebben vaak een oranje buik die gevlekt is met kleine, zwarte vlekjes. De buik van een vrouwtje is meer geel van kleur en heeft geen vlekken. 
Levendbarende hagedis

Levendbarende hagedissen zijn voornamelijk bodembewoners, maar kunnen ook goed klimmen en zwemmen. Bij slecht weer schuilt de hagedis onder stenen, omgevallen boomstammen of in kleine holletjes. De normale lichaamstemperatuur bedraagt zo'n 15 graden, maar na een tijdje zonnebaden kan deze oplopen tot 30 graden. In de winter houden ze een winterslaap, waarna in april of mei de voortplantingstijd begint. Deze wordt altijd ingeluid met een vervelling. Zijn naam heeft de hagedis te danken aan de manier waarop de jongen geboren worden. Een vrouwtjeshagedis ontwikkeld eieren die vlak voor de "geboorte" in haar lichaam uitkomen. De jonge hagedisjes zijn daarom vaak al uit het ei wanneer ze het lichaam van hun moeder verlaten. Bij ieder "legsel" kunnen 8 tot 10 jongen geboren worden. 
Het voedsel van dit reptiel bestaat vooral uit insecten, wormen en spinnen, maar ze kunnen ook de larven en eieren van mieren eten. De hagedis wordt op zijn beurt weer gegeten door onder andere kraaien, valken, buizerds, wezels, egels en slangen. Wanneer een Levendbarende hagedis bij zijn staart wordt gepakt, kan hij deze afwerpen waardoor hij vaak kan ontsnappen. De hagedissen worden in de vrije natuur maximaal 12 jaar oud.

Ecologe in spé
Op mijn werk gaat het erg goed. Ik merk dat ik al veel geleerd heb over dier- en plantensoorten en over de natuurwetgeving. Mijn bezigheden bestaan voornamelijk uit het toetsen van ruimtelijke ingrepen (bouw van huizen en bedrijventerreinen, sloop van huizen, baggeren van sloten enzovoorts) aan de Flora- en faunawet en de Natuurbeschermingswet. Zo ben ik nu bezig om uit te zoeken welke effecten de realisatie van een bedrijventerrein kan hebben op beschermde diersoorten die voorkomen in een nabij gelegen Natura 2000-gebied (beschermd natuurgebied). Erg leuk om na te gaan waar bepaalde soorten gevoelig voor zijn en op welke manier ze beïnvloed kunnen worden door onder andere geluid, licht, trillingen en vervuiling.
Daarnaast voer ik ook overleg met gemeentes over hun plannen, sta ik (geïrriteerde) opdrachtgevers te woord, ga ik ongeveer 1 keer week mee het veld in en mag binnenkort een workshop geven over de Flora- en faunawet. Kortom: ik ben dik tevreden! 

Dat was 'm weer! Tot de volgende keer!

Vivian     

   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten