Om te beginnen wil ik nog even terugkomen op een van de onderwerpen waarover we het vorige keer gehad hebben: mimicry. De foto hieronder laat naar mijn mening duidelijk het nut van dit fenomeen zien. Het zou namelijk zomaar een foto van een slang kunnen zijn, maar het is een vlindercocon. Je kunt je voorstellen dat onder andere vogels hierdoor in de war raken en dat rare ding voor de zekerheid maar met rust laten. Effectieve strategie!

Wanneer je interesse gewekt is en meer voorbeelden van mimicry wilt zien, klik hier. Deze foto's zijn gemaakt door Christian Ziegler, een fotograaf die ik op Barro Colorado Island in Panama heb ontmoet. Een aantal van de foto's zijn ook op dit eiland gemaakt.
Natuur in de Media
Vanmorgen kwam ik in het Brabants Dagblad het volgende artikel tegen: "Nieuwe kans voor edelhert in Brabant". Momenteel komt dit hoefdier in Nederland alleen voor op de Veluwe, in de Oostvaardersplassen en sinds kort in het Limburgse Weerterbos. Als het aan SP-gedeputeerde Johan van den Hout ligt, kan het Groene Woud rond Boxtel straks toegevoegd worden aan dit lijstje. Dit is opmerkelijk omdat Onno Hoes in 2007 een verbod op herintroductie van het edelhert uitvaardigde omdat volgens hem de maatschappelijke kosten te hoog waren. Destijds stond de grote grazer symbool voor de natuurontwikkeling in het landschapspark tussen Tilburg, Den Bosch en Eindhoven en werd in dit kader een natuurbrug over de A2 tussen Liempde en Best gebouwd. Een rare denkwijze als je het mij vraagt: waarom een natuurbrug voor het edelhert aanleggen als je herintroductie van het beest verbiedt? Maar goed, nu die brug er toch is, kan het edelhert er ook wel komen toch? Voor het echter zover is, wordt eerst bekeken of herintroductie van het één na grootste hert in het Groene Woud mogelijk is.
Natuurmo(nu)ment
Een paar weken terug stond ik 's avonds voor ons huis te wachten tot ik opgehaald werd en zag ik ineens een grote schim laag over het tegenoverliggende weiland scheren. Ik was natuurlijk wel nieuwsgierig en ben dichterbij gaan staan. Het bleek een bosuil te zijn op zijn nachtelijke rooftocht. Erg mooi om te zien hoe hij een aantal rondjes vlak boven het weiland vloog en ineens het gras indook om zijn prooi te vangen. Geen idee of hij uiteindelijk een maaltje bij elkaar heeft kunnen schrapen want mijn taxi arriveerde vlak daarna...
Soorten in Beeld
Deze keer is de ooievaar (Ciconia ciconia) aan de beurt. Voordat ik wat ga vertellen over de ecologie en leefwijze van deze vogel, eerst een stukje geschiedenis. Hoe komt het toch dat wij in onze cultuur zeggen dat de ooievaar baby's brengt? Op Wikipedia worden twee mogelijke verklaringen gegeven: onderzoek heeft uitgewezen dat de ooievaarstand en de geboortecijfers sinds de Tweede Wereldoorlog een vrijwel identiek verloop volgen en ooievaars bouwen hun nest vaak op schoorstenen hetgeen natuurlijk verwijst naar Sinterklaas die een kadootje komt brengen. Is dan niemand op het idee gekomen dat als het waar zou zijn, er in de winter geen kindjes geboren worden omdat de ooievaar dan lekker op zonvakantie in Afrika is? Hoe het ook zij, de ooievaar heeft een vaste plaats in onze cultuur gekregen.
Dan nu verder met serieuze feiten over deze grote vogel. Ooievaars zijn gemiddeld 100 tot 130 centimeter hoog van bek tot het einde van de staart en de spanwijdte bedraagt 195 tot 215 centimeter. Het mannetje is meestal groter dan het vrouwtje, maar qua uiterlijk zijn er verder geen verschillen. De kraag van borstveren die op onderstaande foto goed te zien is, wordt gebruikt bij de hofmakerij.
Ooievaars zijn carnivoren en eten een breed scala aan dierlijke prooien zoals insecten, vissen, amfibieën, reptielen, kleine zoogdieren en kleine vogels. Mannetje en vrouwtje vormen geen paar voor het leven, maar blijven vaak lang bij elkaar omdat ze "nesttrouw" zijn: ze keren meerdere jaren achtereen naar hetzelfde nest terug. Door middel van het wellicht bekende snavelgeklepper verklaren ze elkaar hun "liefde". Ieder jaar wordt 1 legsel geproduceerd van meestal 4 eieren die na ongeveer 33 dagen uitkomen. De ouders broeden om beurten en voeden ook samen de jongen. Na ongeveer 60 dagen verlaten de jongen het nest, maar worden dan nog wel een tijdje door de ouders gevoed.
De ooievaar is in Nederland bijna uitgestorven geweest, maar tegenwoordig kom je ze steeds vaker tegen. Onderstaand kaartje laat de meest recente waarnemingen van ooievaars in Nederland zien.
Bron: telmee.nl
Ecologe in spé
Gelukkig ben ik nog steeds aan het werk en ziet het ernaar uit dat dit voorlopig zo blijft. Gisteren kreeg ik namelijk een telefoontje van een ecologisch adviesbureau in de Biesbosch dat ik een tijdje terug door middel van een open sollicitatiebrief benaderd heb. Er volgde toen meteen een afwijzing, maar gisteren vertelden ze dat ze daarop terugkomen omdat ze iemand zoeken ter vervanging voor een medewerker die met zwangerschapsverlof gaat. Volgende week heb ik het sollicitatiegesprek. Wordt vervolgd...
Natuurlijk Afvragen
Naar aanleiding van de mogelijke herintroductie van het edelhert in het Groene Woud heb ik de volgende vraag voor jullie: welk dier zouden jullie graag terug willen zien in Nederland en denk je dat dit mogelijk is? Succes!
Tot de volgende keer!
Vivian
Geen opmerkingen:
Een reactie posten